25 დეკემბრის დილას facebook-მა ბანი დამადო 😦 რატომ? რამდენიმე სავარაუდო მიზეზი მაქვს, თუმცა დაზუსტებით დღემდე ვერ გავიგე.
არსებობს 13 მიზეზი, რის გამოც შეიძლება სახწიგნაკმა აბუჩად აგიგდოს, დაგამციროს და ოცნების კოშკები დაგინგრიოს:
ერთ მშვენიერ საღამოს, როცა ჭიკჭიკისგან დაღლილი ჩიტები ბუდისკენ მისავათებულები მიფრინავდნენ, როცა ცხრათითა ჯოს თავისი მსხვერპლის გვამი დამარხულიც არ ჰქონდა (ბოლომდე), როცა მთვარე ნახშირის უთოთი პერანგს იუთავებდა სამსახურში გასასვლელად და როცა მზეს თავისი ცვლა ახლახანს დამთავრებოდა – სახლიდან თავქუდმოგლეჯილი გავვარდი, რეპეტიციაზე მაგვიანდებოდა.
ავტობუსი
ყველაფერი 2008 წლის ნოემბრიდან დაიწყო, როცა საჯაროდ დავწვი ჩემი ძმის ნაქონი ძველი მოძრავფონი. ფეისბუქზე ბანი რომ არ მედოს, ამ ფაქტის მხატვრულ გაფორმებასაც დავლინკავდი.
ჩემი ახალი მოძრავფონი ცოტათი უფრო ღიაა ფერისაა
მოკლედ, მთელი ამ დროის განმავლობაში უტელეფონობამ საჭირო ადამიანთა ტელ.ნომრების გარდა ბევრი სხვა რამეც მასწავლა:
Continue reading
ეს იყო ყველაზე ღუნღულა და თბილი ახალი წელი ჩემს ცხოვრებაში 🙂 თავიდან დავიწყებ –
7 დეკემბრის დილის 1:50-ზე ჩემს ერთ-ერთ ყველაზე სტაჟიან მეგობართან ერთად გადავწყვიტე ამ ახალ წელს ჩემთან, სოფელში შევხვედრილიყავით. მაააქსიმუმ 4-5, ჰაა-ჰაა 6 მეგობართან ერთად. არავითარი უფროსები, არავითარი მეზობელთან მეკვლედ გასვლები, არავითარი ელექტრონული კომუნიკაციის ფორმები…
”დიდ ადამიანებს შორის” 😀 ორივე გაგებით 😉
სპექტაკლი ”კარმენი”, ოპერის სცენა. 2001წ. რა დებილური სახე მაქვს 😀 (მარჯვენა მე ვარ). დირიჟორი ჯანსუღ კახიძე.
komisia 